Salon Nowojorski

Wczoraj byliśmy na koncercie Basi w „BB King’s Blues Club & Grill” na 42 Ulicy. Przyszliśmy godzinę przed koncertem, który miał się zacząć o ósmej wieczorem, a knajpa była już napakowana po brzegi. Rada na przyszłość – na imprezy bez numerowanych miejsc należy przychodzić najwcześniej, jak się tylko da i wczoraj powinniśmy byli przyjść nie godzinę, ale dwie godziny wcześniej. Ale mniejsza o to, bo klub chociaż wielki, jest jednak klubem, a nie salą koncertową, więc scenę można było oglądać ze stosunkowo niewielkiej odległości nawet jeśli dostało się średnio dobre miejsca, tak jak my.

Koncert zaczął się punktualnie o ósmej. Basia była w świetnej formie – było sporo klasyki w rodzaju „Cruising for Bruising”, „Half a Minute” czy „London, Warsaw, New York””, były też utwory z najnowszej płyty z 2009 roku „It’s That Girl Again”, w tym moje ulubione „Blame it On the Summer” czy „If Not Now, Then When”. Basia ma świetną międzynarodową ekipę, łącznie z saksofonistą, perkusistą, gitarzystą-Włochem, oczywiście Danny’m White na klawiszach oraz chórkiem w osobach dwóch utalentowanych backup singers z Mauritiusa.

Jeśli chodzi o miejsce czyli „BB King” – no cóż, trzeba być przygotowanym na to, że w czasie koncertów obowiązuje „konsumpcja” za min. 10 dol. od osoby, jest drogo oraz że 15-procentowy napiwek zostanie doliczony do rachunku. Bynajmniej nie twierdzę, że nie zostawiłabym napiwku z własnej i nieprzymuszonej woli, ale byłoby przyjemniej mieć wrażenie, że decyzja należy do mnie, a nie do knajpy. W Nowym Jorku doliczanie napiwków praktykowane jest głównie w restauracjach w obleganym przez turystów sercu Manhattanu, w tym oczywiście w okolicach Times Square, zaś w innych miejscach – jedynie w przypadku większych grup (np. 10-osobowych) oraz jeśli gość ma wyraźny obcy akcent. A z tego co wiem w „BB King” jest to praktykowane od dawna, pewnie z wszystkich wyżej wymienionych powodów.