Pożegnanie z Polską

2010/04/19 Autor: salon.nyc

Bułat Okudżawa „Pożegnanie z Polską” – ciąg dalszy polsko-rosyjskiego Okudżawy:

w dniu 2010/04/20 @ 1:34 pm Alicja

Strasznie lubię Okudżawę. Agnieszka, o której śpiewa, to nikt inny tylko nasza Agnieszka Osiecka, niestety już świętej pamięci. Fajnie, że przypomniałaś o tych piosenkach. Pozdrawiam.
w dniu 2010/04/20 @ 2:35 pm W.

Glos Okudzawy przypomina minieco – nie smiejcie sie – glos Nat King Cole’a – co prawda Cole mial perfect pitch i duza skale i gral wirtuozyjnie na pianinie a Okudzawa nuci pod nosem nie zawsze w tonie i brzdaka na gitarze trzy akordy – ale obaj maja w glosie magiczne wlasnosci uspakajajace.
w dniu 2010/04/20 @ 3:44 pm salon nowojorski

Ciekawe porównanie z Nat King Cole’m. Fakt, magia Okudżawy tkwi bardziej w całości niż w szczegółach.

Próbowałam znaleźć jakieś inne wykonanie polskiej wersji, ale znalazłam tylko tę jutubkę, która wyżej oraz Artura Vanyana, o którym też nigdy nie słyszałam.

Możliwość komentowania jest wyłączona.

	Matylda o Autobusem z Queensu na Manhatt…
	salon nowojorski o Autobusem z Queensu na Manhatt…
	Matylda o Autobusem z Queensu na Manhatt…
	A.L. o We wtorek wieczorem na Rockefe…
	aga o We wtorek wieczorem na Rockefe…
	noeticgirl o We wtorek wieczorem na Rockefe…
	Alicja C. o We wtorek wieczorem na Rockefe…
	noeticgirl o We wtorek wieczorem na Rockefe…
	salon nowojorski o We wtorek wieczorem na Rockefe…
	noeticgirl o We wtorek wieczorem na Rockefe…

Salon Nowojorski