Bułat Okudżawa „Pożegnanie z Polską” – ciąg dalszy polsko-rosyjskiego Okudżawy:
-
Ostatnio w Salonie
Ostatnie komentarze
Archiwum
Tematy
Polonia.net on Twitter
- RT @nyclovesnyc: Lower Manhattan during blue hour Happy Sunday! 📍View from the Manhattan Bridge pedestrian lane, New York City https://t.… 6 days ago
- Student prosi o pomoc w wypelnieniu ankiety. twitter.com/maciek_burek/s… 2 weeks ago
- RT @Poland: Today, the white ⚪️ and red 🔴 flag can be seen waving proudly across 🇵🇱 and around the world. 🌎 On May 2, Poles celebrate the… 2 weeks ago
- RT @mmagierowski: Deepest appreciation and best wishes to all Polish Americans on the occasion of #PoloniaDay. The United States and Poland… 2 weeks ago
- @biannagolodryga "Berlin's change of mind on oil came after it struck a deal with Poland that will enable Germany t… twitter.com/i/web/status/1… 3 weeks ago
- RT @PolishInstNY: On the #InternationalDesignDay see how 🇵🇱 artists support 🇺🇦 with their art on the streets of Polish cities 🎨 #StandWithU… 3 weeks ago
- RT @mmagierowski: Words matter, dear @CNN. There was no such thing as „Poland’s concentration camps”. Those were German Nazi camps in Germa… 1 month ago
Salon Nowojorski 
Strasznie lubię Okudżawę. Agnieszka, o której śpiewa, to nikt inny tylko nasza Agnieszka Osiecka, niestety już świętej pamięci. Fajnie, że przypomniałaś o tych piosenkach. Pozdrawiam.
Glos Okudzawy przypomina minieco – nie smiejcie sie – glos Nat King Cole’a – co prawda Cole mial perfect pitch i duza skale i gral wirtuozyjnie na pianinie a Okudzawa nuci pod nosem nie zawsze w tonie i brzdaka na gitarze trzy akordy – ale obaj maja w glosie magiczne wlasnosci uspakajajace.
Ciekawe porównanie z Nat King Cole’m. Fakt, magia Okudżawy tkwi bardziej w całości niż w szczegółach.
Próbowałam znaleźć jakieś inne wykonanie polskiej wersji, ale znalazłam tylko tę jutubkę, która wyżej oraz Artura Vanyana, o którym też nigdy nie słyszałam.